پاورپوینت ارایه ادبی مبحث استعاره مصرحه (آشکار) (pptx) 10 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 10 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
آرایه ادبی
جلسه10
مبحث : استعاره مصرحه (آشکار
)
استعاره:
آوردن
لفظی در معنی غیر معنی اصلی خود.
مثال: تبی دارم که گرو گل ز سنبل سایه بان دارد. توضیح: منظور از «بت» معشوق است نه معنی ظاهری و لغوی آن هم چنین منظور از «گل و سنبل» هم معنی ظاهری آنها نیست بلکه منظور «چهره و زلف یار» است.
*در حقیقت استعاره همان تشبیه است. با این فرق که یکی از طرفین تشبیه (مشبه یا مشبه به) حذف نمی شود.
انواع استعاره:
*اگر مشبه حذف شود و مشبه به بیاید: استعاره مصرّحه (آشکار).
*اگر مشبه به حذف شود و مشبه با لوازم مشبه به بیاید، استعارة مکنیّه ( پوشیده).
*استعارة مصرّحه : بیان مشبه به و ارادة تمامی ارکان تشبیه است.
*علّت نامگذاری استعارة مصّرحه: آن است که از طریق مشبه به به آسانی می توان به وجه شبه و مشبه دست یافت چون مشبه به در داشتن وجه شبه ، قوی تر از مشبه است.
*هدف از استعارة مصرّحه : اغراق ، تاکید، ایجاز محسوس و عینی کردن امور و ...
تفاوت های استعاره با تشبیه:
تشبیه
ادعای همانندی است اما استعاره ادعای یکسانی.
در استعاره : تشبیه به فراموشی سپرده می شود گویی مشبه، فردی از افراد مشبه به است.
استعاره از تشبیه رساتر و خیال انگیز تر است و در بر انگیختن عواطف موثر است چون خود از درون تشبیه بلیغ که از رساترین نوع تشبیه است، خلق می شود.
استعاره ذهن را با شگفتی، درنگ و جستجو روبرو میسازد و زیبایی آن نیز برخاسته از همین معنی است. مثال:
گلا و تازه بهارا، تویی که عارض تو طراوت گل و بوی بهار من دارد.
توضیح: می بینیم که منظور از «گل» و «بهار» در مصراع اول همان گل و بهار حقیقی است ولی در مصراع دوم منظور از «گل» و «بهار» معشوق شاعر است و این منظور شاعر را از روی شباهت مشبه (معشوق) و مشبه به (گل و بهار) می فهمیم. توج (دلایل کشف مشبه از مشبه به در بیت فوق) .
1-وجود
نشانه ای که ذهن را از معنی اصلی باز می گرداند.
2-آشکاری وجه شبه یعنی صفت مشترک میان طرفین تشبیه به قدری آشکار است که مشبه به بلافاصله مشبه را به یاد میآورد.
*هرچه کاوش ذهنی بیشتر باشد لذّت ادبی بیشتر است، زیبایی و رسایی استعاره نیز در همین نکته است.
نفسی بیا و بنشین ، سخنی بگو و بشنو
که به تشنگی بمردم بر آب زندگانی
توضیح:
شاعر نیاز خود را به تشنگی و دوست را به آب زندگانی مانند کرده است. لذا در این بیت دو استعاره داریم
چون :
اولاً تشنگی و آب در معنی اصل به کار نرفته است. ثانیاً تشنگی و آب مشبه به دو تشبیه است که همة پایه های آن حذف شده اند.
توجه:
غرض
شاعر از این دو استعاره اغراق در زندگی بخشی محبوب است.
*زیبایی این هنر شاعرانه در این است که شاعر شباهت مشبه را به مشبه به به حدی می داند که آنها را یکسان می بیند و این یکسانی را غیر قابل انکار می داند که نیازی به ذکر طرف دیگر نمی بیند پس استعارة مصرحه تشبیه بلیغی است که مشبه آن حذف میگردد و مشبه به بیان میگردد.
پایان
