پاورپوینت ترماتودهای ریوی (pptx) 24 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 24 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
ترماتودهای ریوی
پاراگونیموس وسترمانی
نام بیماری: پاراگونیمیازیس، دیستومیازیس ریوی.
چرخه زندگی
اگر چه پاراگونیموس به عنوان یک انگل انسانی به خوبی شناخته شده است ولی گونه های مختلف آن مجموعه ای از عفونتهای حیوانی را نیز ایجاد می کنند.
میزبانان قطعی شامل گونه های متنوعی از گوشتخواران مانند گربه، سگ، میمون پوزه دار، اپوزوم و موش صحرایی هستند.
پاراگونیموس وسترمانی به رنگ قرمز مایل به قهوهای است و با این وجوه مشخص می شود:
(1) اندازه 16ـ 8 در 8ـ 4 میلی متر
(2) شکل، در حالت فعالیت شبیه به قاشقی با یک انتهای منقبض و انتهای دیگر کشیده و هنگام انقباض یا در محلول نگهدارنده به شکل دانه ی قهوه ی بیضی و تخت
(3)کوتیکول خاردار
(4) بادکشهای هم اندازه، و بادکش شکمی درست در قدام خط میانی بدن
(5) بیضه ها در قطعات نامنظم و مورب نسبت به یکدیگر در ثلث خلفی بدن
(6) 3تخمدان قطعه ای درقدام بیضه ها در طرف راست و روبروی رحم کاملا پیچ خورده و
7) غده ی زرده در جانبی ترین قسمت بدن و کشیده شده در تمام طول بدن
تخم بیضوی، زرد مایل به قهوه ای و با پوسته ی ضخیم، دارای یک دریچه با هاله ی کلفت می باشد و هنگام تخمگذاری جنین دار نیست.
اولین میزبانان واسط حلزونهای دریچه دار جنس هوا، سمی سلکوسپیرا، سین سیرا و و یتارا در خاور دور، پوماتیوپسیس در آمریکای شمالی و احتمالا پوماسه آ در آمریکای جنوبی می باشند.
میزبانان واسط دوم خرچنگهای آب شیرین جنس اریکوئیر، پوتامون، سه سارما و پاراتلفوزا در خاور دور، پزودوتلفورا در آمریکای جنوبی و خرچنگهای جنس آستاکوس در خاور دور و کامبوروس در آمریکای شمالی و سایر نواحی می باشند.
تخمهایی که از کیست های ریوی پاره شده، خارج می شوند، از طریق خلط و یادر صورت بلعیده شده از راه مدفوع میزبان دفع می گردند.
تکوین تخم درشرایط مطلوب حرارتی (27 درجه) معمولا قریب به 3 هفته طول می کشد.
مگر آن که توسط حلزون مناسب خورده شود و در بدن آن تبدیل به اسپوروسیست گردد.
اولین نسل ردی در حلزون، به سینوسهای لنفی نزدیک کبد مهاجرت کرده، ردی های دختر را ایجاد می کند که این یک به نوبه خود سرکرهایی را به وجود می آورد که قریب به 13 هفته پس از شروع عفونت حلزون را ترک می کنند.
سرکرها در عرض 48ـ 24 ساعت از بین می روند مگر آن که درطی این مدت وارد بدن خرچنگ های آب شیرین شده و در برونش ها، پاها، عضلات اسکلتی و احشای آن تبدیل به متاسرکر شوند
سخت پوست میزبان واسط دوم از طریق خوردن حلزون نیز می تواند آلوده شود.
یک خرچنگ می تواند تا 3000 متاسرکر را تحمل کند.
پس از خورده شدن خرچنگ توسط میزبان پستاندار، متاسرکر خارج شده از کیست، از طریق دیواره ی دئودنوم وارد حفره ی شکمی می گردد.
