پروپوزال بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و اثربخشی سازمانی در سازمان بیمه سلامت استان گیلان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 28 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مقدمه
‏يكي ‏از ‏موانع ‏عمده ‏تحقق ‏هدف ‏هاي ‏يك ‏سازمان، ‏وجود ‏تناقص ‏در ‏بين ‏افراد ‏است. تعارض ‏به عنوان ‏جزیي ‏اجتناب ‏ناپذير ‏و ‏لاينفك ‏از ‏زندگي ‏سازماني ‏قلمداد ‏مي ‏شود ‏كه اغلب ‏به ‏علت ‏ويژگی هاي ‏سازماني ‏پديد ‏مي ‏آيد (‏نكويي ‏مقدم، پيرمرادی، 1387: 106). ‏تعارض، اختلاف رسیدن به هدف های سازمان است؛ امروزه نیروی انسانی به عنوان اصلی ترین دارایی سازمان ها و به عنوان مزیت رقابتی آن مطرح است. وجود همکاری و همدلی بین این منابع ارزشمند از جمله مهم ترین عوامل اساسی برای موفقیت در همه سازمان ها است. تعارض در سازمان اجتناب ناپذیر و لزوما برای سازمان غیر ضروری نیست. تعارض می تواند خلاقیت را بیشتر و نوآوری و تغییر را ترویج دهد و یا ممکن است باعث اتلاف و تحلیل انرژی و منابع سازمان شود. بنابرابن توانایی هدایت و کنترل پدیده تعارض در سازمان ها از مهم ترین مهارت های مدیران است که مدیران امروز نیازمند آن هستند. تعارض را به عنوان یکی از اجزاء سازمان که از عناصر تعارض سازنده (کارکردی)، تعارض غیر سازنده (غیر کارکردی) و تعارض متعادل، تشکیل شده تعریف می شود (نرگسی، 1390: 4).
‏در بسیاری از سازمان ها، تعارض به صورت یک مساله جدی وجود دارد. شاید در همه جا این پدیده دارای قدرتی نباشد که موجب انحلال سازمان گردد؛ ولی تردیدی نیست که می تواند بر عملکرد سازمان تاثیرات ناگوار بگذارد یا شرایطی را به وجود آورد که سازمان بسیاری از نیروهای کارآمد خود را از دست بدهد. ‏«‏کوهن‏»‏ تعارض در سازمان را در هم شکستن همکاری یا تهدیدی برای آن به حساب می آورد و معتقد است که بروز تعارض در سازمان ها هم طبیعی است و هم در روابط افراد مورد انتظار است. پس تعارض امری اجتناب ناپذیر است و کسی نمی تواند ادعا کند که با آن رو به رو نشده یا نخواهد شد. خلاقیت در درون یک سازمان در خلا به و جود نمی آید؛ بلکه تعارض سازمانی به عنوان یک بستر زمینه را برای ظهور خلاقیت آماده می کند. تعارض سازمان، نمایانگر روابط واحدهای آن و نشان دهنده میزان انعطاف پذیری آن است (قوی اندام، 1386).